adiacent, -ă
Parte de vorbire: adj.
Etimologie: (lat. adiacens, it. adiacente)
Etimologie: (lat. adiacens, it. adiacente)
1. alăturat, așezat alături, învecinat, continuu.
2. (mat.) unghiuri ~e = unghiuri care au același vârf și o latură comună.