Dictionar

Papucar

Parte de vorbire: s.m. (înv., reg.)
Origine: (papuc + -ar)

1. persoană care face ori repară papuci; pantofar, cizmar.

2. vânzător de papuci.

3. (var.) papucariu, păpucar, păpucariu.


Papucar

Parte de vorbire: s.m. (înv., reg.)
Origine: (papuc + -ar)

1. persoană care face ori repară papuci; pantofar, cizmar.

2. vânzător de papuci.

3. (var.) papucariu, păpucar, păpucariu.