polemarh
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (fr. polémarque, gr. polemarkhos)
Etimologie: (fr. polémarque, gr. polemarkhos)
1. comandant al armatei (în Grecia antică).
polemarhie
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (fr. polémarchie)
Etimologie: (fr. polémarchie)
1. demnitatea, funcţia de polemarh.
polemarhie
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (fr. polémarchie)
Etimologie: (fr. polémarchie)
1. demnitatea, funcţia de polemarh.