mixtum compositum
Parte de vorbire: loc. nom. (s.n. inv.)
Etimologie: (lat. mixtum compositum)
Etimologie: (lat. mixtum compositum)
1. amestec artificial, uneori artificios și nereușit; combinație mixtă, făcută la întâmplare, fără nici o socoteală; improvizație, harababură.