Dictionar

Rezultate secundare (Conciliant):

Conciliant, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. conciliant)

1. care se lasă uşor înduplecat; împăciuitor.


Reconciliator, -oare

Parte de vorbire: adj., s. m. f.
Origine: (fr. réconciliateur)

1. (cel) care reconciliază; reconciliant.


Transigent, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (lat. transigens, după fr. transigeant)

1. care cedează uşor, face concesii, compromisuri; conciliant.


Acomodant, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. accommodant)

1. care demonstrează un spirit conciliant.