Dictionar

indistinctibil, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (după fr. indistinguible, it. indistinguibile)

1. care nu poate fi distins; greu de deosebit.
2. (antonim) distinctibil.
 

distinctibil, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (cf. fr. distinguible)

1. care poate fi distins, identificat, recunoscut.
2. (antonim) indistinctibil.