Dictionar

Indubitabil, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. indubitable, lat. indubitabilis)

1. fără dubiu, neîndoios, cert, sigur.


Indubitabilitate

Parte de vorbire: s.
Origine: (indubitabil + -itate)

1. caracter indubitabil.


Indubitabilitate

Parte de vorbire: s.
Origine: (indubitabil + -itate)

1. caracter indubitabil.