Rezultate secundare (Monosemantic):
Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. monosémantique)
1. (despre cuvinte) cu un singur sens; unisemantic.
2. (antonime) polisemantic, plurisemantic, (rar) multisemantic.
Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. monosémantisme)
1. proprietate a unui cuvânt de a fi monosemantic; monosemie.
Parte de vorbire: adj.
Origine: (pluri- + semantic)
1. (despre cuvinte) cu mai multe sensuri; polisemantic, (rar) multisemantic.
2. (antonime) unisemantic, monosemantic.
Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. polysémantique)
1. (despre cuvinte) cu mai multe sensuri; plurisemantic, (rar) multisemantic.
2. (antonime) unisemantic, monosemantic.