Dictionar

Rezultate principale (Monosemantism):

Monosemantism

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. monosémantisme)

1. proprietate a unui cuvânt de a fi monosemantic; monosemie.


Rezultate secundare (Monosemantism):

Monosemie

Parte de vorbire: s.f.
Origine: (fr. monosémie)

1. (lingvistică) proprietatea, pentru un cuvânt, de a avea un singur sens; monosemantism.

2. (antonime) polisemie, polisemantism.