Dictionar

virtuos, -oasă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (lat. virtuosus, după fr. verteux)

1. cu multe virtuți.
2. cinstit, curat, cast.
 

cast, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (it. casto, lat. castus)

1. pur, neprihănit, neîntinat; nepătat, virtuos.
 

integru, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. intègre, lat. integer)

1. cinstit, virtuos, cumpătat, onest; incoruptibil.