Dictionar

Astigmatic, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (germ. astigmatisch)

1. adj. (despre sisteme optice) care prezintă astigmatism; deformat datorită astigmatismului.

2. adj., s. m. f. (suferind) de astigmatism; astigmat (I).


Anastigmat

Parte de vorbire: I. adj., II. s.n.
Origine: (fr. anastigmate)

1. I. califică un sistem optic care nu prezintă defectul de astigmatism; anastigmatic.

2. II. obiectiv fotografic anastigmatic.


Anastigmatism

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. anastigmatisme)

1. calitate a unui sistem anastigmatic.


Astigmat, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. astigmate, germ. Astigmat)

1. adj., s. m. f. astigmatic (II).

2. adj., s. n. (sistem optic) astigmatic.