Dictionar

complota

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. comploter)

1. a organiza un complot; a conspira.
 

conjura

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. conjurer, lat. coniurare)

1. tr. a ruga stăruitor; a implora.
2. intr. a complota, a conspira.
 

conspira

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. conspirer, lat. conspirare)

1. a organiza o conspirație, a complota.
2. (fig.) a tinde, a concura spre un scop unic.
 

intriga

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. intriguer, it. intrigare)

1. tr. a neliniști, a stârni curiozitatea cuiva; a contraria.
2. intr. a face intrigi; a unelti, a complota.
 

mașina

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. machiner)

1. a unelti, a complota.