Dictionar

 
 

antinomism

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. antinomisme, germ. Antinomismus)

1. tendinţă de negare a legilor sau legalităţii.
2. (teol.) doctrină care propovăduieşte, în numele supremaţiei graţiei, indiferenţa faţă de legi.
 

antiregalist, -ă

Parte de vorbire:  adj., s. m. f.  
Etimologie: (anti- +regalist)

1. (luptător) împotriva regalităţii.