ATRET-, ATRETO-
Parte de vorbire: prefix
Etimologie: (fr. atrét/o/-, cf. gr. atretos „negăurit, nestrăpuns, nepătruns”)
Etimologie: (fr. atrét/o/-, cf. gr. atretos „negăurit, nestrăpuns, nepătruns”)
1. „imperforare, neperforare; negăurit, închis, astupat, neperforat”.