Dictionar

Rezultate secundare (Inadmisibil,):

Inadmisibil, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. inadmissible)

1. care nu poate fi admis, trecut cu vederea.


Inadmisibilitate

Parte de vorbire: s.f.
Origine: (fr. inadmissibilité)

1. caracterul a ceea ce nu poate fi admis; caracterul a ceea ce este inadmisibil; neadmisibilitate.

2. (antonim) admisibilitate.


Admisibil, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. admissible)

1. care poate fi admis; acceptabil.

2. califică pe cineva care a fost considerat demn de admisibilitate într-un examen sau concurs.

3. (antonime) inadmisibil, neadmisibil.


Admisibilitate

Parte de vorbire: s.f.
Origine: (fr. admissibilité)

1. faptul și calitatea de a fi admisibil; posibilitatea de a fi admis.

2. (antonime) inadmisibilitate, neadmisibilitate.


Exclus, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (exclude)

1. adj. înlăturat, eliminat, dat afară.

2. adv. inadmisibil.


Impermisibil, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (engl. impermissible)

1. inadmisibil, (de) nepermis.


Inadmisibilitate

Parte de vorbire: s.f.
Origine: (fr. inadmissibilité)

1. caracterul a ceea ce nu poate fi admis; caracterul a ceea ce este inadmisibil; neadmisibilitate.

2. (antonim) admisibilitate.


Intolerabil, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. intolérable, lat. intolerabilis)

1. de neîngăduit; inadmisibil.