Dictionar

minimum

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (lat., fr. minimum)

1. s. n. punct, limită inferioară.
2. cea mai mică cantitate, valoare, intensitate etc.; minim (III).
3. adv. cel puțin; măcar.
 
 

basic-english

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (engl. basic-english)

1. formă simplificată a limbii engleze, cu un minimum de cuvinte și forme gramaticale.
 
 
 

minimizat, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (minimiza)

1. redus la minimum; minimalizat.
2. (antonime) maximizat, maximalizat.
 

minimizare

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (minimiza)

1. reducere la minimum a unei valori, dimensiuni, cheltuieli et cetera; minimalizare.
2. (antonim) maximizare.