Dictionar

Timid, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. timide, lat. timidus)

1. adj., s. m. f. (om) lipsit de îndrăzneală, de încredere în sine; sfios, ruşinos.

2. adj. (fig.) modest (2).

3. (adv.) cu timiditate.