Dictionar

stupiditate

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. stupidité, lat. stupiditas)

1. însușirea de a fi stupid; tâmpenie, prostie, imbecilitate.
2. faptă, vorbă de om stupid; exprimare lipsită de conținut.
 

inepție

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. ineptie, lat. ineptia)

1. vorbă, faptă ineptă; prostie; stupiditate; absurditate.
 

ininteligență

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. inintelligence)

1. lipsă de inteligență; stupiditate.