Dictionar

imuabilitate

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. immuabilité)

1. însușirea a ceea ce este imuabil; permanență, fixitate; imutabilitate.
 

imutabilitate

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (fr. immutabilité, lat. immutabilitas)

1. caracterul a ceea ce nu se poate schimba, calitatea a ceea ce este imutabil; permanență, fixitate, imuabilitate.
2. (anton.) mutabilitate.