Dictionar

Antirezonanţă

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. antirésonance, engl. antiresonance)

1. stare de vibraţie opusă rezonanţei.


Antirezonant, -ă

Parte de vorbire: adj.
Origine: (fr. antirésonnant, engl. antiresonant)

1. care prezintă antirezonanţă.