Dictionar

Ohm

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. ohm)

1. unitate de măsură a rezistenţei electrice, egală cu rezistenţa unui conductor în care o tensiune de un volt produce un curent de un amper.


Kiloohm

Parte de vorbire: s.
Origine: (germ. Kiloohm)

1. unitate de rezistenţă electrică, de 1000 de ohmi.


Megohm

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. mégohm)

1. unitate de măsură a rezistenţei electrice, de un milion de ohmi.


Microohm

Parte de vorbire: s.m.
Origine: (fr. microohm)

1. unitate electrică de rezistenţă, a milioana parte dintr-un ohm.

2. (simbol) μΩ.


Ohmetru

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. ohmètre)

1. instrument pentru măsurarea rezistenţei electrice.


Amper

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. ampère)

1. unitate de măsură a intensităţii curentului electric, intensitatea curentului constant de un volt care străbate un conductor cu rezistenţă de un ohm.


Avometru

Parte de vorbire: s.
Origine: (a/mper/ + v/olt/ + o/h/metru)

1. aparat care îndeplineşte funcţiile voltampermetrului, putând funcţiona şi ca ohmetru.


Kiloohm

Parte de vorbire: s.
Origine: (germ. Kiloohm)

1. unitate de rezistenţă electrică, de 1000 de ohmi.


Megohm

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. mégohm)

1. unitate de măsură a rezistenţei electrice, de un milion de ohmi.


Megohmetru

Parte de vorbire: s.
Origine: (fr. mégohmmètre)

1. instrument gradat pentru măsurarea rezistenţelor în megohmi.


Microohm

Parte de vorbire: s.m.
Origine: (fr. microohm)

1. unitate electrică de rezistenţă, a milioana parte dintr-un ohm.

2. (simbol) μΩ.