traiect
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (lat. traiectus, după fr. trajet)
Etimologie: (lat. traiectus, după fr. trajet)
1. distanță de străbătut între două puncte determinate; traseu, parcurs.
2. traseu liniar pe care se situează un mușchi, un nerv, o arteră etc.
3. traiectorie.