conformism
Parte de vorbire: s.n.
Etimologie: (fr. conformisme)
Etimologie: (fr. conformisme)
1. disponibilitatea de a se conforma.
2. atitudine oportunistă, acceptarea necritică, mecanică și supunerea formală, docilă față de orice obiceiuri, idei, hotărâri.
3. (antonime) anticonformism, nonconformism, progresism.