Dictionar

constatabil, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. constatable)

1. care se poate constata ușor.
2. (antonim) inconstatabil.
 

constatabil, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. constatable)

1. care se poate constata ușor.
2. (antonim) inconstatabil.