proctoragie
Parte de vorbire: s.f.
Etimologie: (fr. proctorrhagie, cf. grec. proktos „anus” + grec. ἐρρηγεῖα, errêgia „a curge”)
Etimologie: (fr. proctorrhagie, cf. grec. proktos „anus” + grec. ἐρρηγεῖα, errêgia „a curge”)
1. (med.) hemoragie anală; rectoragie.