Dictionar

etrusc, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. étrusque, lat. etruscus)

1. (locuitor) din Etruria. (s. f.) limbă neindo-europeană vorbită de etrusci.
 

faliscă

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (it. falisco, lat. faliscus)

1. limbă indo-europeană din centrul Italiei vorbită de falisci, triburi din Etruria.
 

fescenin, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. fescennin, lat. fescenninus)

1. din Fescennia (Etruria).
2. versuri (sau cântece) ~e = versuri, poezii satirice latine.