Dictionar

mărginătură

Parte de vorbire:  s.f. (Bucovina)  
Etimologie: (mărgina + -[ă]tură)

1. marginea fundului unui butoi.
2. (var.) mărginatură.
 
 

mărginătură

Parte de vorbire:  s.f. (Bucovina)  
Etimologie: (mărgina + -[ă]tură)

1. marginea fundului unui butoi.
2. (var.) mărginatură.