sumabil, -ă
Parte de vorbire: adj.
Etimologie: (cf. fr. sommable)
Etimologie: (cf. fr. sommable)
1. care poate fi însumat (poate fi adăugat).
2. (mat.) (despre o funcție) integrabilă; având o integrală Lebesgue.
3. (mat.) (despre o serie) convergentă.