Dictionar

stipulație

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. stipulation, lat. stipulatio)

1. (jur.) prevedere, clauză introdusă într-un contract, tratat etc.
 

stipula

Parte de vorbire:  vb.  
Etimologie: (fr. stipuler, lat. stipulari)

1. a face o stipulație.