Dictionar

frizer

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (germ. Friseur)

1. persoană care tunde părul sau bărbierește; bărbier.
 

frizerie

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (frizer + -ie)

1. atelier pentru tuns, ras sau coafat.
 

frizeriță

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (frizer + -iţă)

1. femeie instruită taie, coafeze și întrețină părul (inclusiv barba); femeie frizer.
 
 

frizeriță

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (frizer + -iţă)

1. femeie instruită taie, coafeze și întrețină părul (inclusiv barba); femeie frizer.