OK
X
imbecilitate
Parte de vorbire:
s.
Etimologie: (fr. imbécillité, lat. imbecillitas)
1.
deficiență
mintală;
tâmpenie.
2.
comportare,
vorbire
de
imbecil;
prostie,
inepție.
stupiditate
Parte de vorbire:
s.
Etimologie: (fr. stupidité, lat. stupiditas)
1.
însușirea
de
a
fi
stupid;
tâmpenie,
prostie,
imbecilitate.
2.
faptă,
vorbă
de
om
stupid;
exprimare
lipsită
de
conținut.
imbecilizat, -ă
Parte de vorbire:
adj.
Etimologie: (imbeciliza)
1.
care
a
fost
adus
sau
care
a
ajuns
în
stare
de
imbecilitate;
cretinizat,
idioțit,
tâmpit.