silogism
Parte de vorbire: s.n.
Etimologie: (fr. syllogisme, lat. syllogismus)
Etimologie: (fr. syllogisme, lat. syllogismus)
1. raționament constând din trei judecăți (majoră, minoră și conclusivă), concluzia fiind dedusă din judecata majoră prin intermediul celei minore.
2. (depr.) raționament pur formal, străin de realitate.
3. (înv.) siloghism, siloghismos, siloghizmie.