Dictionar

codeină

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (fr. codéine)

1. (chimie) alcaloid din opiu, analgezic și sedativ al tusei; metilmorfină.
 

cadeinomanie

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. codéinomanie)

1. obicei morbid de a lua codeină.
 

codeinomanie

Parte de vorbire:  s.f.  
Etimologie: (fr. codéinomanie)

1. (med.) dependență, tulburare legată de consumul excesiv și repetat de codeină.