condescendență
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (fr. condescendance)
Etimologie: (fr. condescendance)
1. atitudine plină de considerație, de respect, atenție și bunăvoință față de cineva; amabilitate; deferență.
2. (peior.) bunăvoință cu aer de dispreț, aroganță, superioritate.