Dictionar

samavolnicește

Parte de vorbire:  adv.  
Etimologie: (samavolnic + -ește)

1. în mod samavolnic.
2. (var.) samovolnicește.
 

arbitrar, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. arbitraire, lat. arbitrarius)

1. adj. (făcut) după bunul plac, abuziv, samavolnic.
2. (făcut) la întâmplare.
3. s. n. faptă, acțiune, situație arbitrară (I).
 

arbitrarietate

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (it. arbitrarietà)

1. atitudine, procedeu arbitrar; samavolnicie.
 

despotic, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. despotique)

1. caracteristic despoților; tiranic, dictatorial, samavolnic.
2. abuziv, arbitrar.
 

despotism

Parte de vorbire:  s.  
Etimologie: (fr. despotisme)

1. guvernare despotică; absolutism, tiranie.
2. (fig.) comportare, atitudine arbitrară; samavolnicie.
 

arbitraricește

Parte de vorbire:  adv. (înv.)  
Etimologie: (arbitrar + -icește)

1. într-un mod care scapă necesității sau rigorii logice.
2. în mod autoritar, despotic; samavolnicește.
 

samavolnicește

Parte de vorbire:  adv.  
Etimologie: (samavolnic + -ește)

1. în mod samavolnic.
2. (var.) samovolnicește.