mutabilitate
Parte de vorbire: s.f.
Etimologie: (fr. mutabilité, lat. mutabilitas)
Etimologie: (fr. mutabilité, lat. mutabilitas)
1. caracterul a ceea ce este supus schimbării, însușirea de a fi mutabil; instabilitate.
2. (biol.) proprietate a materiei vii de a suferi mutații.
3. (anton.) imutabilitate.