Dictionar

funest, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. funeste, lat. funestus, it. funesto)

1. care aduce nenorocire, moarte.
2. trist, funebru, sinistru.
 

funesto

Parte de vorbire:  adv.  
Etimologie: (it. funesto)

1. (muz.) (ca indicație de execuție) sumbru, trist.
 

diabolic, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. diabolique, lat. diabolicus)

1. drăcesc, de (la) diavol; demonic.
2. funest, primejdios.
3. rău, crud; cinic; perfid.
 

fatal, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. fatal, lat. fatalis)

1. care aduce nenorocire, moarte; funest.
2. nefericit, nenorocit.
3. care nu poate fi înlăturat.
 

nefast, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. néfaste, lat. nefastus)

1. (la romani) oprit de legile divine.
2. zile ~e = zile despre care romanii credeau aduc nenoroc.
3. aducător de nenorocire; fatal, funest.
 

sinistru, -ă

Parte de vorbire:  adj.  
Etimologie: (fr. sinistre, lat. sinister)

1. adj. groaznic, înspăimântător; oribil.
2. funest.
3. s. n. dezastru, calamitate, prăpăd, urgie.