ipotetic, -ă
Parte de vorbire: adj.
Etimologie: (fr. hypothétique, lat. hypotheticus)
Etimologie: (fr. hypothétique, lat. hypotheticus)
1. bazat pe o ipoteză; presupus, nesigur.
2. (log.; despre judecăți) din două judecăți categorice legate prin cuvintele „dacă... atunci”.