magistratură
Parte de vorbire: s.
Etimologie: (germ. Magistratur, fr. magistrature)
Etimologie: (germ. Magistratur, fr. magistrature)
1. funcție, demnitate de magistrat; durata acestei funcții.
2. corpul magistraților.
3. (fig.) funcție înaltă, de răspundere.