jungher
Parte de vorbire: s.n. (învechit)
Etimologie: (junghia, junghi + -ar)
Etimologie: (junghia, junghi + -ar)
1. armă albă, având vârf ascuțit și lamă cu două tăișuri; pumnal; stilet.
2. (figurat) junghi, durere ascuțită.
3. (var.) junghier.